سنگ نگاره‌های دره نگاران ناهوک شهرستان سراوان یادگار هزاره‌های پیش از تاریخ است.

  "نگاران" همان گونه که از نام آن پیداست برگرفته از نگارگری‌های اصیل و تحسین برانگیز نگارگرهای دوران‌های گذشته خصوصا پیش از تاریخ است .

دره نگاران ناهوک سراوان رادر واقع باید یک نگارخانه‌از نگاران هزاره‌های گذشته این منطقه دانست .

در این محل انبوهی از نقوش اصیل و قابل مطالعه وجود دارد که با توجه به منطقه نسبتا محدود آن با دارا بودن چندین هزار نقش و نگار باید آن را بزرگترین مجموعه سنگ نگاره شناخته شده در ایران محسوب کرد.

به عقیده کارشناسان با اندکی تامل به مجموعه نقوش دره نگاران می‌توان دریافت که مهاجران ومهاجمان درهزاره قبل از میلاد مسیح به این سرزمین وارد شده‌اند.

نقوش دره نگاران که اکثرا نقوش انسانی و حیوانی هستند به سه دوره قدیم ،میانه و جدید تقسیم می‌شوند که دروه قدیم به حدود هزاره‌های چهارم تا هشتم برمی گردد.

اهالی روستای ناهوک سراوان از نقوشی که بر سینه این صخره نقش بسته به نام "سنگ پیر گوران" یاد می‌کنند و اعتقاد دارند این نقوش را غیر مسلمانان (زرتشتی) در این محل حک کردند.

سالخوردگان و پیرمردها و کماشان روستا ی ناهوک که از انها سوال میکردم چنین می گفتند که  پدران آنها این نقوش را دیده و از آن یاد کردند و در هر صورت قدمت این نقوش را به گذشته‌های بسیار دور نسبت می‌دهند.

و این نقش ها انسانی به صورت ملبس یا برهنه و نقوش حیوانی مانند اسب، خر وحشی، مار،گاو، سگ ،روباه و غیره را می‌توان مشاهده کرد.

روستای ناهوک در  35کیلومتری شهرستان سراوان واقع شده‌است و مردمی مذهبی و متدین و با  فرهنگ هستند و روستای با آب تمیز و کشاورزان عالی در منطقه وجاهای نفریخی و سیاحتی این روستا را دو چندان کرده است که وجود منابع غنی این منطقه را تبدیل به سبز و خرم‌ترین مناطق و از قطب‌های کشاورزی در  شهرستان سراوان می گویند و روز به روز در حال ترقی می باشد.

 طبق  اسناد تاریخی در قدیم نام ناهوک  ،  نصرت آباد بوده و به دلایلی که نمی دونم چیست تغیر اسم داده شده و به ناهوک امروز شده است  دراین روستا قوم های  با شهرت نصرت زهی و ندرت زهی و نصرتی و نصرت و ارباب و دهقان زهی  و ملازهی و غیره نام برد  و مردمی کشاورز و متدین و مذهبی دارد که جوانان با فرهنگ و تحصیل کرده نیز در این روستا  یادشده است. و منطقه سردشت که

 میانه ای از اعتدال طبیعت است در روستای ناهوک واقع است  که دارای دیدنیهای زیبای همچون سیکندر و چاه واجه و دروازه دلینوک و معروفت تر از همه  آبشار چوتین گون نام برد.

 نگاران چیست؟

نگاران مجموعه از سنگ نوشته ها وکتیبه های به زبان تصویر است که در دنیا بی نظیرند . این مجموعه به عنوان بزرگترین مجموعه نوشته های باستانی در خاورمیانه و در تمدن شرق محسوب می شود. بر اساس اعلام نظر کارشناسان باستان شناس  سیر تاریخی این سنگ نوشته ها از پیش از تاریخ تا زمان ساسانیان است. جالب است بدانید این مجموعه حتی در آثار باستانی استان ثبت نگردیده است اما شهرت جهانی دارد.

با توجه به مطالعات محدود صورت گرفته در دره نگاران این سنگ نوشته های موجود در جهان منحصر به فرد اعلام شده اند.و ما و مردم ناهوک تلاش می کنیم این سنگ نگاره های در جهان به ثبت برسند تا سیاستمدارن و افراد سیاحتی از این منطقه دیدن کنند بنابراین باید تلاش کنیم اول این سنگ نگاره ها در جهان به رخ همه کشیده شوند تا مردم به دیدن این سنگ های جالب که روی قسمتی از روی کوه هک شده اند دیدن کنند این سنگ نگاره ها از موقعی که اقای واحدی ازگروه صبح ایران که چند سال قبل در تلویزیون بودند و امروز هم هستند به این منطقه برای جمع آوری خبر رفته بودند شهرت بیشتر یافت و امروزه بعد از ایشان کسی به دیدن این منطقه یا خبر یا گروه تلویزیونی برای برنامه هایش به این منطقه نیامده اندباید دولت به خصوص میراث فرهنگی یک فکری برای این منطقه بکند و گرنه روز به روز این سنگ نگاره رو به نابودی هستند و اقای مهندس بزرگزاده در حال مستندی هستند درباره این سنگ نگاره ها کی نمی دونم اماده هست یا نه ؟

 نگاران کجاست؟

نگاران دره ای است زیبا اما با محیط کویری که در گذشته سرسبز و شکارگاهی عظیم بوده است . این دره زیبا در کوه های سردشت  ناحیه ناهوک شهرستان سراوان قرار داردو در این منطقه جاهای تفریحی زیادی وجود دارد که می توان چند تا از معروف ترین انها سیکندر" چاه واجه" و ابشار چوتین گون" نام برد .

نگار در نگاران  حکایت فرهنگ است فرهنگی به استواری تاریخ و تمدنی درخشنده و تابناک ، نگار در نگاران مجموعه ای است از تلاش مردمان بلوچ  برای بودن وماندن.

از مهمترین مناطق شهرستان سراوان که در آن از اینگونه سنگ نـگاره ها شناسایی شده، می توان به کوه مهرگان ،دره کندیک ، دره شیر و پلنگان دره دار ، دره درو ، دره هلی ، کوه تونان سب و سوران و نقاشی های صخره ای پیرگوران ، روستای ناهوک سنگ نگاره های سر دشت ناهوک ، دره نگاران و گشت اشاره کرد.
نقوش این سنگ نگاره به ادوار مختلف زندگی بشر از حدود 10هزار سال قبل تا دوران معاصر تعلق دارد که ایجاد برخی نقوش جدید باعث محو نقوش قدیمی تر شده است.
به درستی با این همه عظمت می توان نگاران را بزرگترین مجموعه معرفی و شناخته شده سنگ نگاره درایران معرفی کرد که در واقع نگار خانه ای زیبا و جالب توجه از نگار گران هزاران سال گذشته را در معرض دید علاقه مندان قرار داده است.
تعطیلات نوروزی فرصت مناسبی است تا گردشگران با مشاهده این مناظر بدیع، از تاریخ و عظمت زیبایی های این گوشه از ایران زمین دیدن کنند.

نقل از وبلاگ ناهوک آنلاین

مهندس میر مرادزهی پس ازتماسهای مکررمردم شریف،  مبنی بر کمبود سوخ خودرو در جایگاه های سوخت رسانی حوزه انتخابیه،با استاندار محترم ومدیرعامل محترم شرکت نفت استان ملاقات ومکاتبه نموده، واز آنان  نسبت به پیگیری جدی موضوع اقدام لازم را به قید فوریت خواستار شدند.

مردم شریف شهرستان های سراوان ، سیب و سوران و مهرستان سلام علیکم، شماره تلفن  ونمابر (فکس)دفتر نماینده جناب آقای مهندس میرمرادزهی در تهران به شرح ذیل اعلام میگردد :

02133129370

02139942621

    1 - میزبان : میز ( مهمان ) + بان ( پسوند دارندگی)1 = کسی که دارای مهمان است.

    2- گوسفند:  گو ( جانور اهلی ) + سپند ( مقدس، پاک ) = جانور اهلی پاک

*جز اول ( گو ) در واژه های گوساله و گاو نیز به کار رفته است.

3 - میرزا : میر ( مخفف امیر ) + زا ( مخفف زاده) = امیر زاده

* این واژه ظاهراً از زمان تیموریان رواج یافته است در عهد قاجار هرگاه پیش از نام افراد ذکر می شد به معنای  « آقا » بود مانند: میرزا جعفر و اگر بعد از نام اشخاص می آمد     دلیل بر شاهزادگی بود.مانند: محمدعلی میرزا- احمد میرزا

 4 - کدبانو: کد ( خانه) + بانو = بانوی خانه

5- آسمان:  آس( سنگ مدور) + مان(پسوند شباهت)= فضای شبیه سنگ آس

* این تشبیه به این دلیل است که به زعم قدما آسمان مدور همچون سنگ بزرگ آسیاب است که  بر فراز زمین در حال چرخش است.جزء اول این واژه را می توان در واژه های آسیاب و خراس نیز مشاهده کرد.

6 - کهکشان: که ( کاه) + کش (بن مضارع کشیدن)+ ان = جایی که کاه کشیده شده است.

*این وجه تسمیه به این سبب است که درخشش ستاره های ریز و درشت کهکشان که همچون خطی درشت بر آسمان است گویی راهی است که بر اثر نقل و انتقال کاه مشخص و نمایان شده است.

 7- زمین: زم(سرد) + ین( پسوندنسبی)= سرد شده.

* زمین در آغاز آفرینش گوی آتشینی از گدازه ها بود که در پی چند میلیون سال بارش باران به سردی و خشکی گرایید. جز اول این واژه را می توان در کلماتی چون؛ زمهریر(باد سرد)، زمستان نیز مشاهده کرد.

8- البرز : هر( کوه) + برز( بلند) = کوه بلند

9-  بیستون: این واژه در اصل بغستان به معنای محل پرستش خدا بود که تشکیل یافته از دو جزء بغ( خدا) + ستان ( پسوند مکان) می باشد و در سیر تحول واجی ابتدا به بیستان(یای مکسور) و سپس به بیستون (یای مفتوح)و سرانجام به بیستون تغییر یافت.

* ظاهراً چون ایرانیان کوه ها و اماکن بلند را برای مناجات مناسب می دیدند این کوه بلند را جایگاه نیایش خدا نامیدند2

 10- دبستان : دب( خط) + ستان( پسوند مکان ) = محل آموزش خط و کتابت

* جزء اول این واژه در اصل مشتق از کلمه   dipi      است که در فارسی باستان به معنای خط می باشد. این واژه که به شکل « دیپ » در کتیبه های هخامنشی آمده است در حقیقت یادگاری از زبان سومر می باشد که به صورت dub      به معنای لوح و خط بود. بعدها این کلمه به زبان اکدی وارد شد و به صورت  duppu     و tuppu  ملفوظ و مکتوب شد. سپس با ورود به زبان آرامی به شکل  dup  درآمد و وقتی به زبان فارسی باستان آمد به شکل های مختلف: دب ، دیب ، دیو تغییر یافت و ما امروزه این صورت ها را می توانیم در کلماتی چون: دبیر ، دیباچه ، دیبا و دیوان ببینیم.3

 11-  دشوار: دش( ضد) + خوار( ضد آسان) = ضد آسان

*جزء اول این واژه را به صورت دش و دژ در واژهایی چون؛ دشنام ، دشمن و دژخیم می توان دید.

12- تابستان: تاب( بن مضارع تابیدن) + ستان (پسوند)

13- کوچه: کوی( محله) + چه ( پسوند تصغیر)

14 -داوطلب: داو( هر دست بازی نرد ) + طلب( بن مضارع طلبیدن) =  کسی که خواستار بازی کردن بازی نرد باشد. این کلمه بعدها عمومیت یافت.

ادامه مطلب