14 خرداد 1368 روز وصال عاشق بی قرار به یگانه معبودش ، روز ماتم ملتی در سوگ جانگداز فراق محبوب خود ، روز وداع ملتی با مقتدای خویش و روز درک عمیق احساس تنهایی و یتیمی دلهای روشن و بیدار جهان اسلام بود .آن روز ، روز عزای بزرگ عالم اسلام روزی که پیر و جوان در مصیبت جانکاه غروب خورشیدی که به واسطه طلوعش در جای جای جهان هستی هزاران چشمه نور جوشید ، صاحب عزار شدند و گریستند . سراسر ایران اسلامی سیه پوش شد و زجه و شیون مردان و زنان در هر کوی وبرزنی در این مصیبت عظمی جاری گشت .زبان و قلم قاصر از وصف آن روزهای دردآور است ، شور عزا در هر محله و مکانی موج می زد و هر دل بیداری شهادت می دهد که در آن روز آسمان و زمین نیز ماتم زده بودند و ملائک عبد صالح پروردگار  را به ملاقات خالق خود بدرقه می کردند .

در بیست وسمین  سالگرد ارتحال ملکوتی معلم و طبیب دلها در حالی به سوگ آن عزیز می نشینیم که به واسطه لطف بیکران الهی ، رهبری فرزانه و درس آموخته مکتب امام خمینی رضوان الله و تعالی علیه سکان هدایت و رهبری ملت آزاده ایران و مسلمانان جهان اسلام را بر عهده گرفته و در پرتو عنایات حضرت ولی عصر ارواحنا له الفدا به منزلگاه سعادت هدایت می نماید  و 15 خرداد  1342 نیز نقطه عطفی در تاریخ مبارزات ملتی علیه استبداد و استعمار است که با نام و اندیشه و راه امام خمینی رحمه الله علیه پیوندی از یاد نرفتی دارد.