شیوه همراهی با دانش آموز در فصل امتحانات

بدون تردید فصل امتحانات یادآور دغدغه ها و نگرانی هاست . این دغدغه ها و نگرانی ها محدود به دانش آموزان نمی شود ، بلکه فضای خانه و خانواده را نیز در بر می گیرد . گویی والدین و اعضای خانواده  امتحان دارند . دانش آموزان برای رهایی گاه به مطالعه بیشتر روی می آورند و گاه درس و کتاب را به کناری می نهند  ، والدین نیز برای رهایی گاه چاره جویی هایی را در پیش می گیرند و گاه با تذکرات مداوم دانش آموز را به خواندن درس ها و مطالعه بیشتر توصیه می کنند .

این سؤال بسیاری از والدین  است که وظیفه آن ها با شروع فصل امتحانات چیست ؟ آیا ضروری است والدین خود را درگیر مسائل درسی فرزندشان کنند ؟

هدف از نوشته حاضر پاسخ گویی به یک سؤال است : وظیفه والدین در شروع فصل امتحانات چیست ؟

1- فضای آرام بخش ، شور آفرین و اطمینان بخش بیافرینند.

 قطعاً اصلی ترین وظیفه والدین ایجاد فضایی صمیمی ، دلگرم کننده ، فرح بخش و شورآفرین است . چنین فضایی درون محیط خانواده ، دغدغه ها را به حداقل می رساند ، امکان بروز استعدادها را میسر می سازد ، توانایی های هوشی و عاطفی فرزندان را گسترش می دهد و فرزندان را مسئول و متکی به خود بار می آورد.

2- سامان بخشیدن به مسائل و مشکلات اقتصادی در ایام امتحانات

بدون تردید مسائل مالی نقشی در نمرات تحصیلی و موفقیت فرزندان ایفا می کنند . سامان بخشیدن مسائل مالی در زمان امتحانات وظیفه مهمی است که باید والدین آنها را جدی بگیرند . واقعیت آن است که مسائل مالی گاه عرصه را بر والدین تنگ می سازد . طبعاً تحمل این مشکلات صبر آنان را سرریز کرده فشارهایی را به دانش آموزان منتقل می کند . ظرفیت دانش آموز محدود  است و حساسیت وی زیاد . برنامه ریزی اقتصادی در طول سال به ویژه در زمان امتحانات بیشترین کمک به دانش آموز است تا با آسودگی خاطر به مسائل درسی و تحصیلی بپردازد.

3- انعکاس تعدیل یافته فراز و نشیب ها

مشکلات همیشه وجود دارد ، حتی اگر همیشه مشکلات وجود نداشته باشند ، انسان ها سعی می کنند ، مشکلی به وجود آورند ، اعم از مشکلات مالی ، اختلافات خانوادگی ، درگیری های فامیلی و ... شاید مشکلات به خودی خود مهم نباشد ، مهم چگونگی مواجهه با این مشکلات است . سعی کنید در ایام امتحانات حتی الامکان  همه  مشکلات را به فرزندان منتقل نکنید . تلاش کنید مشکلات را با همه ابعاد و زوایای نگران کننده و طاقت فرسا به آنان نگویید .

4- پرهیز از اختلافات خانوادگی در حضور فرزندان

فرزندان شما خواه ناخواه از اختلافات شما و همسرتان آگاه می شوند . سعی کنید این  اختلافات را در حضور آنها دامن نزنید ، بیان اختلافات وبازگویی مجدد آن ها به همراه القاب تحقیر کننده ، جسم و روح فرزندتان را فرسوده می سازد . آزردگی خاطر و فرسودگی جسم و روح فرزندتان مجالی برای یادگیری دروس به آنها نخواهد داد .

5- امتحان دانش آموزان ، وظیفه دانش آموز است نه وظیفه والدین

والدین مسئولیت های خودشان را دارند و دانش آموز مسئولیت های خودش را دارد . امتحان جزو وظایف اوست . این وظیفه فرزند شماست که به موقع درس بخواند ، تمرین حل کند ، خود را برای امتحان کلاس و امتحان ثلث آماده کند . شما وظایف دیگری دارید بهتر است هرکسی به وظایفش بپردازد .

6- ارتباط خود را با مدرسه ، معلمان ، انجمن اولیاء و مربیان بیشتر کنید.

ارتباط هرچه بیشتر شما با مدرسه و معلمان باعث خواهد شد فرزندتان با دلگرمی بیشتری درس ها را دنبال کند . در ملاقات با معلمان و مشاوران از راهنمایی های آنها حداکثر استفاده را ببرید و به آنها عمل کنید .

7- رفت و آمدهای خانوادگی را محدود کنید.

به میهمانی رفتن و میهمانی دادن وقت زیادی را از شما و فرزندتان خواهد گرفت . در زمان امتحانات ، میزان رفت و آمد ها را کم کنید .

8- تفریحات برنامه ریزی شده را جایگزین سایر فعالیت ها نمایید.

درس خواندن طولانی و خسته کننده به سود فرزندتان نیست . تفریح ، هرچند ساده نظیر گردش در فضای آزاد، کوه ،پارک رفتن و ... فواید زیادی برای شما و فرزندان دارد و هزینه کمتری نیز نسبت به میهمانی دادن خواهد داشت .

9- در برنامه های درسی فرزندتان دخالت نکنید ، اما نظارت داشته باشید .

 فرزندان شما بارها و بارها از معلمان ، مشاوران ، و مربیان امور تربیتی و ... توضیحات لازم فراوانی شنیده اند . تاکید های بیش از حد ، امر و نهی های مکرر ، سرزنش و دستورات شما در موقعیت دشوار امتحانی ، از سوی فرزندتان به عنوان دخالت تلقی می شود.

10- در فرصت های مناسب فرزندتان را تایید و تشویق نمایید.

 با تشویق و تایید فرزندتان حس عجیبی در او رشد می کند . او احساس می کند که قدرت عجیبی پیدا کرده است ، قادر است بیشتر مطالعه کند ، تمرین کند ، و یاد بگیرد. یادکیری برایش جالب و شور انگیز خواهد شد . شما می توانید در لحظه ای که موفق به حل مسئله ای شده است یا در حال مطالعه می باشد  و یا درلحظه ای که کتاب هایش را منظم کرده است او را تحسین کنید . یک جمله کوتاه کافی است : " وقتی دیدم مطالعه می کنی خوشحال شدم ." لحن گرم و صمیمی شما بر تشویق و تایید او صد چندان می افزاید .

11- از تحقیر ، سرکوب کردن و طعنه زدن جدا بپرهیزید.

 بدون تردید کلمات ناراحت کننده ، طعنه آمیز و ریشخند کننده اجازه فعالیت های مفید را از فرزندتان سلب می کند . کاهش کلمات منفی و تحقیر آمیز باعث افز ایش موفقیت او می شود .

12- شنونده صمیمی حرف ها و شکایت های فرزندتان باشید.

 همیشه اوضاع بر وفق مراد نیست .گاه دانش آموز از درسی تنفر دارد ، گاه نسبت به رفتار معلمی اعتراض دارد و یا  در  یادگیری درسی  مشکل دارد . در بیشتر این مواقع فرزندتان راهنمایی های شما را نمی خواهد ، او به دنبال گوش شنوایی است که فقط حرف های او را بشنود و لی قضاوت نکند .او با درد دل کردن احساس سبکی خواهد کرد . در چنین موقعیت هایی به استقبالش بروید . از قضاوت کردن در باره حرف هایش جدا خودداری کنید . از توصیه کردن بپر هیزید . وظیفه شما در این موقعیت فقط شنیدن است . حرف هایش را بپذیرید و سعی کنید احساس او را درک کنید . مطمئن باشید همه چیز به خوبی و خوشی خواهد گذشت.